Bugün iki siyasi rakip olan İnce ve Kılıçdaroğlu; çok uzun kah bir arada kah rakip olarak birlikte yürümüş iki isimdi. Tüm gözler Kemal Kılıçdaroğlu – Muharrem İnce görüşmesine çevrildi. Herkesin aklında tıpkı soru var: Muharrem İnce adaylıktan çekilecek mi? Görüşmede neler konuşulacak?
Tüm bu soruların karşılık bulmasını beklerken Kemal Kılıçdaroğlu ve Muharrem İnce’nin siyasi hayatlarında bir seyahat yapmaya ne dersiniz?
Bilkent ODEON’un sağ üst köşesindeki karanlık izbe bölgede, boynunda “Yalova Delegesi” yazan bir kartla, meydanlarda milyonları toplamış bir Cumhurbaşkanı adayı; yalnız, sessiz, mahzun ve küskün oturuyordu.
15 milyondan fazla insanın oyunu almış bir Cumhurbaşkanı adayının, kendi partisinin kurultayında, alelade bir delegenin ötesinde muamele görmemesi ise; uzun soluklu, yıpratıcı bir kıssanın izlerini taşıyordu.
Oysa öykünün en başına döndüğümüzde, Muharrem İnce de Kemal Kılıçdaroğlu da 3 Kasım 2002’de Parlamento’ya birlikte girmişlerdi.
Kılıçdaroğlu bürokrasiden, İnce ise parti örgütlerinden geliyordu. Her iki isim de partide süratlice sivrildi. İnce, hitabetiyle; Kılıçdaroğlu ise çalışkanlığı ile tanınırlığını artırdı.
2007 seçimleri sonrası her iki isim de CHP’nin TBMM küme başkanvekili oldu. Meclis genel şurasında birlikte omuz omuza çalıştılar.
Kaset Olayı sonrası genel lider Kemal Kılıçdaroğlu ile de uyumlu bir imaj çizen İnce; Parti’nin değişen çizgisine aldırmadan Meclis’te fırtına üzere esmeyi sürdürdü.
Popülaritesini günden güne yükselten İnce’nin CHP genel başkanlığı için ismi geçmesi uzun sürmedi.
2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimi’ndeki Ekmelleddin hadisesinin akabinde birinci defa liderlik tezini ortaya koydu ve Kılıçdaroğlu’nun karşısında aday oldu.
Hatırı sayılır oy aldı.
İnce’nin Kılıçdaroğlu’na bayrak açtığı 2014 yılı bir milattı. O günden sonra bir daha ilgileri hiç eskisi üzere olmayacak, İnce her daim partideki muhalif safların temsilcisi üzere gözükecekti.
2018 yılı geldi…
Gündemin birinci unsuru 24 Haziran 2018 seçiminde Erdoğan’ın rakibi olacak adayın/ adayların kim olacağıydı.
Kemal Kılıçdaroğlu, 2014’te uyguladığı “çatı aday” formülünü tekrarlamak istiyordu.
Aklındaki isim ise evvelki Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’dü.
Ancak Meral Akşener’in direnmesiyle Kılıçdaroğlu’nun projesi akamete uğradı.
Gül’ün adaylık ihtimali medyaya yansıdı, Muharrem İnce de bir açıklama yaparak “Gül’ün CHP’den adaylığının kabul edilemez” olduğunu söyledi.
Kemal Kılıçdaroğlu, hiç kuşkusuz öfkeliydi.
Parti lideri olarak, kafasındaki planı hayata geçirememiş, Akşener’in direnişi ve hususun medyaya sirayet etmesiyle istediğini gerçekleştirememişti.
Ancak herkesin bir hesabı olduğu üzere Kemal Bey’in de bir hesabı vardı.
Seçimlerin birinci çeşidinde, çatı aday formülü rafa kalkınca, tüm partilerin kendi adaylarını çıkartacağı iklim oluştu. Erdoğan, Akşener, Karamollaoğlu ve Demirtaş kendi partilerinden aday oldular.
Kılıçdaroğlu ise müzmin karşısı İnce’yi CHP’nin CB adayı ilan etti.
Kılıçdaroğlu kurt bir siyasetçiydi. Sakin ve ölçülü profilinin ardında “ince” bir zekası vardı.
Belki de bu süreç, CHP’nin Muharrem İnce “tehdidinden” sonsuza kadar kurtulması için bir fırsattı…
CHP’nin adayı Muharrem İnce, adeta ömrü boyunca bu türlü bir fırsatı bekliyormuş üzere iştahla 2018 seçim kampanyasına asıldı.
Kısa vakit içinde seçim süreci, Erdoğan ve İnce’nin rekabetine dönüştü.
CHP tabanı çok uzun vakittir Erdoğan’ın meydanlardaki mutlak dominasyonuna maruz kalıyordu.
Muharrem İnce; üslubu, üslubu ve konuşma kabiliyetiyle Erdoğan’a daha çok benzeyen bir profildi.
İnce, miting meydanlarında coştukça coştu. Haziran ayı gelip seçimin ateşi ülkeyi sardığında CHP seçmeni ciddi ciddi seçimi kazanacaklarına inanmaya başlamıştı.
Muharrem İnce, Erdoğan’ın lisanıyla konuşuyor, Erdoğan’a, Erdoğan’ın üslubuyla karşılıklar veriyordu.
İnce’nin bu üslubu, muhalif seçmenin güzeline gidiyordu.
Seçimin son günlerinde, Muharrem İnce yeterliden düzgüne çıtayı yükseltti.
İnce’nin Ankara, İzmir ve İstanbul mitinglerine yüz binlerce insan katıldı.
CHP seçmeninde resmen zafer havası esiyordu. Meydanlardaki kalabalık herkesi etkilemişti.
24 Haziran 2018 günü gelip çattı. Türkiye sandık başındaydı. Muhalif medya ve seçmenler; Erdoğan’ın birinci cinste %50 oyu alamayacağına, Erdoğan ve İnce’nin ikinci çeşide kalacağına inandılar.
Kampanyanın başında İnce’ye burun kıvıran herkes, kampanya sonunda İnce’nin İstanbul/ Maltepe’deki mitingine katılmak için iş yerlerinden müsaade aldılar, okullarını astılar.
Meydanlar herkesi büyülemişti…
Sandıklar açılmaya başladığında ise herkes bir Türkiye gerçeğiyle tekrardan yüzleşti.
Meydanların coşkusu meydanlarda kalmış, Erdoğan’ın oyları %50’inin üstüne çıkmıştı.
Muhalefet sonuçlara inanamıyordu, herkes Muharrem İnce’den açıklama beklemeye başladı.
Saatler geçiyor; açılan sandıklar çoğalıyor, Erdoğan’ın oyu düşmüyordu.
Muhalefetten de İnce’den de dişe dokunur hiçbir açıklama gelmedikçe insanların asabı bozuluyordu.
Daha birkaç gün evvel, meydanlarda milyonları coşturup “seçimi kazanacağız” diyen adam ortada yoktu.
İnce’ye oy veren milyonlarca insanın hudut krizi geçirdiği dakikalarda, asıl infiale sebep olacak açıklamayı İnce değil gazeteci İsmail Küçükkaya yaptı.
Küçükkaya, canlı yayında İnce’nin “Adam Kazandı” bildirisini tüm Türkiye’nin yüzüne söyledi.
Muharrem İnce ortada yoktu lakin iletisi vardı.
Kendisinden açıklama bekleyen milyonlar kendilerini kandırılmış üzere hissediyorlardı.
Muharrem İnce, meydanlarda topladığı sempati rüzgarını birkaç saat içinde yok etti.
Netice itibariyle, atı alan Üsküdar’ı geçti, birinci cinste %52’ye yakın oy alan Erdoğan, tekrar Cumhurbaşkanı seçildi.
Türkiye’nin bir kısmı zafer müzikleri söylerken, başka kısmında öfke ve hüzün hakimdi.
nce’nin o gece neler yaptığı daima muallakta kaldı.
Kimileri CHP Genel Merkezi’nin İnce’ye bilgi vermediğini; bazıları ise İnce’nin o gece ağır halde alkol tükettiği için açıklama yapamadığını lisana getiriyordu.
Olan olmuştu. Türkiye, yeni sisteme de Erdoğan ile uyandı.
Seçimler bitmiş lakin tartışmalar bitmemişti. Muharrem İnce, her şeye karşın, çok başarılı bir kampanya süreci geçirdiğine inanıyor, yeni dönemde CHP Genel Başkanı olarak muhalefeti sürdürmek istiyordu.
Bu emel doğrultusunda, Kılıçdaroğlu’na davet yaptı.
Ancak Kemal Bey, İnce’nin genel başkanlığına yeşil ışık yakmadı. Partiyi fevkalâde kurultaya götürmeyeceğini, muhalefetin isterse imza toplayabileceğini duyurdu.
Bunun üzerine İnce cephesi, delegelerden harikulâde kurultay için imza toplamaya başladı.
Cumhurbaşkanlığı seçimleri savaşı bitmiş, CHP içinde yeni bir savaş başlamıştı.
İnce’nin grubu harika kurultay için gerekli olan imza sayısına çok yaklaştı.
Ancak kılpayı da olsa, Genel Merkez kâfi sayıda imzayı toplatmamayı başardı.
Kemal Bey tekrar direkten dönmüştü.
Eğer kâfi sayıda imza toplanıp harika kurultaya gidilseydi, ki buna çok yaklaşılmıştı, Muharrem İnce için uzun yıllardır hayalini kurduğu CHP Genel Başkanlığı hayali gerçeğe dönüşebilirdi.
Ama olmadı.
Şimdi Kılıçdaroğlu’nun önünde son bir talih daha vardı. Şayet Mart 2019’daki mahallî seçimlerden güzel bir sonuç çıkarabilirse, o vakit partideki pozisyonunu tekrar güçlendirebilir; Muharrem İnce ve ekinini de sonsuza kadar tasfiye edebilirdi.
Mart 2019 Seçimleri, Gandi Kemal’in son kumarıydı.
Alınacak başarısız bir sonuçta artık liderlikte tutunabilmesi asla mümkün olamazdı.
Olağanüstü kurultayı gerçekleştirip liderliği eline geçirmeyi başaramayan Muharrem İnce de Mart ayını beklemeye koyuldu.
Kemal Bey bu sefer kusur yapmadı.
Son kumarını kazandı.
İYİ Parti ile resmî, HDP ile örtülü ittifak yapan CHP; Mahallî Seçimlerde Ankara, İstanbul, İzmir, Antalya, Adana, Mersin üzere en kritik kentleri kazanmayı başardı.
31 Mart Seçimleri sonrasındaki süreç, Kılıçdaroğlu’na can suyu olmuş, Muharrem İnce’yi ise dairenin dışına itmişti. 2018 Haziran’ında Türkiye’nin en tanınan isimlerden olan İnce; Ekrem İmamoğlu ve Mansur Yavaş’ın yükselen yıldızlarının altında sessizliğe gömüldü.
Koltuğunu yine sağlama alan Kılıçdaroğlu ise 2018 yılında toplatmadığı kurultayı, 2020 Temmuz’unda Bilkent ODEON’da topladı.
İstanbul ve Ankara fatihi Kılıçdaroğlu, bu kurultayda hiç olmadığı kadar konforlu hiç hissetmediği kadar rahattı.
İki sene evvel partinin Cumhurbaşkanı adayı olan Muharrem İnce’ye ise protokolde yer ayrılmadı.
Kurultaya katılan İnce, sağ art kısımda Yalova Delegeleri ile birlikte oturdu.
Kemal Bey, intikamını kötü almıştı.
Bu kurultay sonrası CHP içinde güzelden düzgüne gücünü yitiren eski Cumhurbaşkanı adayı, kısa bir vakit sonra partiden ayrılarak Memleket Partisi’ni kurdu.
2018 Seçim sürecinde, CHP genel merkezinin kendisini sırtından hançerlediğini düşündüğünü pek çok kere tabir etti.
Muharrem İnce için yine bir aktör olma vakti ise 2023 Seçimleri sürecinde ayağının ucuna geldi.
Kılıçdaroğlu’nun etrafında birleşmeyi redddererek kendisi cumhurbaşkanı adayı olan İnce, bir taraftan muhalif kamuoyundan gelen ‘çekil’ baskılarına karşı direnmeye çalışıyor; öbür taraftan tezli açıklamalarını sürdürüyor.
Tüm bu yaşananların akabinde Kılıçdaroğlu ile İnce, uzun vakit sonra görüşecekler…
Bakalım iki isim ortasındaki öykünün yeni sayfalarında neler yazılacak?