Yusuf Ataş, 2001 yılında İzmir Bornova’da dünyaya geldi. Elazığlı olan ailede polis memuru babanın tayini çıkmış, bu nedenle Yusuf dünyaya gözlerini İzmir’de açmıştı. Bir ablası ve kendisinden küçük bir erkek bir de kız kardeşi vardı. Yusuf ve kardeşleri babalarının polis memuru olması münasebetiyle pek çok kent gezdi. Eğitim hayatlarını farklı vilayetlerdeki okullarda tamamladı. Hepsinin meslekleri için çizdikleri yol haritaları vardı fakat Yusuf’un amacı onlardan farklıydı. Asker olmak istiyordu. Bu durumu babasıyla paylaştı. Babası oğluna, kendisi üzere polis olmasını söylese de Yusuf aklına koymuştu, asker olacaktı. Girdiği imtihanları geçti ve Kara Astsubay Meslek Yüksek Okulu’na girmeyi başardı. Okulunu muvaffakiyetle tamamladı, stajını yaptı ve bu yılın temmuz ayında asker olmaya hak kazandı. Ataması da belirli olmuştu. Kurban Bayramı’nı ailesinin yanında geçirip, Kırklareli Vize’ye gidecekti. Fakat Yusuf Kırlareli’ye değil, Hakkari’ye gitti. Zira birliği süreksiz olarak Çukurcuma için görevlendirilmişti.
Şehit Yusuf Ataş ve babası Nejat Ataş
‘ŞEHİT OLMAK İSTİYORDU’
Yusuf, etraftakiler tarafından merhameti, efendiliği, yardımseverliği ve başarılarıyla tanınıyordu. Ailesine de çok bağlıydı. Onları bugüne kadar hiç üzmemiş, daima gururlandırmıştı. Yusuf için vatan sevgisi ise tanım edilemezdi. Asker olmak istemesinin altında da bu his yatıyordu. Lakin Yusuf için asker olmak yetmiyordu, şehit olmak istiyordu. Türk bayrağına âşıktı ve kendi kanı da o bayrakta dalgalanmalıydı. Bu mevzuyu annesi, babası ve arkadaşlarına anlattı. Her fırsatta şehitliğin çok hoş bir mertebe olduğunu lisana getirdi. Anne-babası oğullarına, şehitliğin hoş olduğunu fakat yaşının çok genç ve önünde yaşanacak yıllar olduğunu söyledi. Lakin Yusuf asker olma konusunda olduğu üzere bu hususta da ısrarcıydı. Şehit olma ihtimaline karşı vasiyetini de annesi ve arkadaşlarına iletti.
Yusuf, Hakkari Çukurcuma’daki birliğindeki vazifesine temmuz ayında başladı. Artık o çok istediği yer olan orduda, Piyade Astsubay Çavuş Yusuf Ataş olarak vazifesinin başındaydı. Pençe-Kilit Operasyonu hasebiyle toprakta olsa da ailesiyle bağlantı kurmayı ihmal etmiyordu. 1 Ekim günü de evvel annesiyle mesajlaştı, sonra babasıyla konuştu.
Anne Nejla Ataş o günü, “Genelde yoğunluğundan ötürü fırsat bulamaz, iletilerime geç karşılık verirdi lakin o gün çabucak cevapladı. Askerde olan erkek kardeşine 500 lira gönderdiğini, birkaç gün sonra tekrar hesabına para atacağını söyledi. Telefonu kapatırken de anne, ‘Kardeşime söyle kimseden bir kuruş para istemesin, onun gerisinde dağ üzere ağabeyi var’ dedi” diyerek anlatıyor.
1 Ekim günü baba Nejat Ataş ise Yusuf ile saat 14.00’te konuştu. Babası o gün oğluna, “45-50 gündür arazidesin sıkıldıysan ya da daraldıysan gel” teklifinde bulunmuştu. Hatta bunu kendisine yazılı olarak da iletmişti. Doğal ki buna Yusuf’un yanıtı hayır olmuştu. Babasına, “Burası bitmeden gelmeyeceğim” dedi. Yusuf, Nejat Ataş’ın teklifini kabul etmemişti fakat sesini duymak bile ona yeterli gelmişti. Lakin bu memnunluğu çok uzun sürmedi. Saat 15.30’da gelen telefon yüreğine düşen ateşi hiçbir vakit söndüremeyecekti. Oğlu Yusuf’u Pençe-Kilit Operasyonu bölgesinde, teröristler tarafından açılan taciz ateşi sonucu ağır yaralanmış ve kaldırıldığı hastanede şehit olmuştu.
Şehit Yusuf Ataş ailesi (solda) ve arkadaşlarıyla (sağda) birlikte
Yusuf şehit olması durumunda vasiyetini birinci olarak annesine sonrasında arkadaşlarına iletmişti. Arkadaşları da o anı görüntüye almıştı. Görüntüde arkadaşlarına, “Benim vasiyetim, hayattan en çok istediğim şey, bir tane kız çocuğum olsun istiyorum. Şayet ölürsem bir tane lösemili kız çocuğunun hayatı boyunca tüm masraflarını karşılayın. Benim vasiyetim budur. Bir de bayramda gidin annemin, babamın elini öpün” demişti.
VASİYETİN ARKASINDAKİ ‘KIZ KARDEŞ’ DETAYI
Peki, neden Yusuf bu türlü bir vasiyette bulundu? Bilhassa kız çocuğu olmasının bir manası var mıydı? Nejla-Nejat Ataş çifti bu sorularımıza, “Yusuf, 15 yaşındayken kız kardeşi doğdu. Diğer kardeşlerini de çok seviyordu lakin Yusuf için en küçük kardeşi Melike Ela’nın yeri çok diğerdi. Yusuf bize daima kız kardeşi doğduktan sonra ‘Kız çocuğu ne kadar tatlıymış’ sıkıntısı. Kız kardeşine çok düşkündü. Daima armağanlar alıp, gezmeye götürürdü. Birlikte çok güzel vakit geçirirlerdi. Vasiyetinde lösemili bir kız çocuğuna dayanak olun söylemenin altında kız kardeşine olan sevgisi yatıyor” diyerek cevapladılar.
Sonrasında Yusuf’un bu vasiyeti küçük büyük herkesi duygulandırdı ve Lösemili Çocuklar Vakfı’na (LÖSEV) bağış yağdı. Baba Necat Ataş’ın Yusuf’un vasiyetinden haberi yoktu. Şehit olduktan bir gün sonra görüntüyü izledi. Yusuf, anne ve arkadaşlarıyla paylaştığı vasiyetini babasına söylememişti. Zira Yusuf babasına şehit olmak istediğini söylediğinde, babası oğluna, “Yaşayacak çok hoş uzun bir ömrün var” diyerek karşılık vermişti. O günden sonra bu mevzuyu hiç konuşmamışlardı. Ancak Yusuf’un istediği olmuş, şehit düşmüştü. Arkadaşlarına anlattığı vasiyeti ise tüm Türkiye’yi harekete geçirdi. Halkın bu hususta çok hassas davrandığını anlatan Necat Ataş, kelamlarına şöyle devam etti:
“Allah şehit olma hissini oğlumun kalbine düşürmüş, lisanına dökmüş. Bahtımız böyleymiş. Bu durumu yaşayacakmışız. Hasretimiz var, acımız yok. Türkiye’de bu türlü bir şehit bekleniyormuş. Bu mevzuda dayanak olmak isteyenleri LÖSEV’e yönlendirdim. Kuruma yardımda bulunanlar bana dekontlarını attı. Yapılan yardımların sayıları çok yüksek. LÖSEV’e 10 yılda yapılacak yardım Yusuf sayesinde 1-2 günde yapıldı. Allah oğlumdan bu türlü bir şeye aracı olduğu için razı olsun.”
Şehit Yusuf Ataş ve kız kardeşi Ela
VASİYETİ YERİNE GETİRİLDİ
Mersin Faziletli Belediye Lideri Mükerrem Tollu da his dolu görüntüyü izledikten sonra çabucak harekete geçti. Tollu, “Kuzey Irak’ta Pençe-Kilit operasyonunda şehit olan Yusuf Ataş şehidimizin Erdemli’de vasiyetini yerine getiriyoruz. Emine Sena Demirel kardeşimizin tüm muhtaçlıklarını en âlâ biçimde, en hoş biçimde yerine getireceğiz. Şehitlerimizin vasiyeti bizim için buyruk niteliğindedir” dedi. Elazığ Valiliği de Piyade Astsubay Yusuf Ataş’ın vasiyetine kayıtsız kalamadı. Vali Ömer Toraman, “Kahraman hemşehrimiz Piyade Astsubay Yusuf Ataş’ın vasiyetini yerine getirdik. Şehidimizin vasiyeti doğrultusunda 6 yaşındaki lösemi hastası Elif kızımızın gereksinimleri karşılanacaktır” diye konuştu.
‘HAYATINDAN VAZGEÇEN BİRİNİN HAYALİNİ GERÇEKLEŞTİRDİK’
Şehit Yusuf Ataş’ın vasiyetinden sonra LÖSEV’e çok sayıda bağış yapıldı. Pekala, yaşanan bu durum nasıl açıklanabilir? Klinik Psikolog Pelin Hazer, “Yusuf Ataş görüntüde, ulvi bir emel uğruna kendisini feda etme isteğini ortaya koyarken, yeniden ulvi olan bir gayesi vasiyet ediyor. Bu durum şema terapide fedakarlık terimini bize çağrıştırıyor. Kişi kendi istek ve dileklerinden öte öteki bir manayı kendisine mana katmakla kalmıyor, bir kız çocuğuna bakılması, ona ömür uzunluğu dayanağın sağlanmasıyla da yeniden kendisi için değil de bir öteki için tekrardan ulvi bir manaya hizmet etme emelini güdüyor” dedi.
“Kız çocuklarının toplum tarafından desteklenmesi, kendi yollarını bulmaya yönelik kısımda önlerinin açılmasını hedefliyor” diyen Hazer kelamlarına şöyle devam etti: “Yusuf Ataş’ın paylaşımından sonra çok fazla bağış yapıldı. Kendi hayatından vazgeçen birinin koyduğu amaçlar ya da hayal ettiklerini gerçekleştirme kısmı bizler üzerinde daha yüksek tesir yaratabilir ve o noktada bizim öbürleri için bir şeyler yapma gereksinimimizi da daha çok pekiştirmiş olabilir.”